ارتباط مولفه های جمعیت شناختی و شاخص های نوآوری: (مطالعه موردی کشورهای منتخب پرجمعیت و کم جمعیت)

یکی از راه های دستیابی به موفقیت رقابتی در عرصه تجارت بین الملل، کسب مزیت رقابتی به شکل هزینه های پایین تر تولید یا ارائه تولیدات متنوع و ارزان قیمت در یک کشور می باشد. برای حفظ این مزیت، کشورها می بایست به مزیت های رقابتی پیچیده تر در دوره ای بلندمدت بیندیشند که یا از طریق عرضه کالاها و خدمات جدید و یا از طریق تولید کالاها و خدمات با کارآیی بالاتر به دست می ­آید. در هر دو زمینه نیاز به نوآوری های جدید امری ضروری است. اقتصاددانان عوامل متعددی را بر میزان و نحوه ارائه نوآوری موجود در جوامع ذکر می ­نمایند و مولفه های جمعیت شناختی را نیز یکی از عوامل حائز اهمیت در بررسی سطح نوآوری ها قلمداد می ­نمایند. اما تاکنون مطالعه جامعی درخصوص نقش مولفه های جمعیت شناختی بر شاخص های نوآوری انجام نشده است. لذا تحقیق حاضر، درصدد ترسیم جایگاه مولفه های جمعیت شناختی ازقبیل جمعیت کل و نسبت جمعیت فعال به کل جمعیت بر شاخص ­های نوآوری در کشورهای منتخب پرجمعیت و کم جمعیت طی دروه زمانی 2009-1986 می باشد. نتایج مطالعه بیانگر آنکه بطورکلی، مولفه های جمعیت شناختی اثر مثبتی بر شاخص های نوآوری بجای می­گذارند. علی­رغم این موضوع، در جمهوری اسلامی ایران در مقایسه باکشورهای کم­ جمعیت موردمطالعه، دارای جمعیت بالاتری است؛ مولفه های جمعیت شناختی تاثیر چندانی بر شاخص ­های نوآوری نداشته ­اند.